Ridley Scott's Lost Dune: onthullen een 40-jarig script
Deze week is vier decennia sinds David Lynch's Dune in première ging. Hoewel aanvankelijk een kassa flop, heeft het een toegewijde cult -aanhang gecultiveerd. Dit staat in schril contrast met Denis Villeneuve's recente aanpassing van het grote scherm van de epische roman van Frank Herbert. Ridley Scott, aanvankelijk bevestigd aan Direct, vertrok voordat Lynch het roer overnam. Details van de versie van Scott bleven schaars ... tot nu toe.
Dankzij T.D. Nguyen, een 1 oktober-pagina van oktober 1980 van Scott's verlaten Dune , geschreven door Rudy Wurlitzer, dook op uit de Coleman Luck Archives aan het Wheaton College. Dit ontwerp, bedoeld als deel één van een tweedelig epos, onthult een aanzienlijk andere interpretatie van het werk van Herbert.
Het eerste scenario van Frank Herbert was dicht en niet-cinematisch. Scott, na het betrekken van Wurlitzer, koos voor een volledige herschrijving. Terwijl Scott een paar scènes uit het concept van Herbert gebruikte, biedt het script van Wurlitzer een uniek perspectief, beschreven door Wurlitzer zelf als "ijle", "een enigszins andere gevoeligheid" injecteren.
Talrijke factoren hebben bijgedragen aan de ineenstorting van het project: de dood van Scott's broer, zijn afkeer van het filmen in Mexico (de eis van de Laurentiis), een ballonbudget van meer dan $ 50 miljoen en het Bargeoning Blade Runner -project. Een cruciale factor, zoals Universal Executive Thom Mount opmerkte, was echter het gebrek aan universele toejuiching van het script.
Was de aanpassing van Wurlitzer een filmisch falen, of gewoon te donker, gewelddadig en politiek geladen voor een reguliere release? Een gedetailleerde analyse van het script stelt lezers in staat om hun eigen conclusies te vormen. Terwijl Wurlitzer en Scott weigerden commentaar te geven, spreekt het script zelf boekdelen.
Een donkerdere Paul Atreides
Het script opent met een droomsequentie die apocalyptische oorlogvoering weergeeft, waarbij Paulus 'lot wordt voorspeld. Scott's kenmerkende visuele dichtheid is duidelijk in beschrijvingen zoals "vogels en insecten worden een wervelende hysterie van beweging." Deze Paul Atreides is niet de weergave van Timothée Chalamet; Hij is een 7-jarige, die al beproevingen van Will ondergaat, met een 'woeste onschuld'. Deze Paulus is assertiever en grijpt de controle actief, een schril contrast met Lynch's meer kwetsbare afbeelding. Het script heeft zelfs een flash-forward voor een 21-jarige Paul, een meesterzwaardvechter.
De ondergang van de keizer: een cruciale draai
Een belangrijke afwijking van het bronmateriaal is de dood van de keizer, dramatisch onthuld tijdens een regenbui buiten Castle Caladan. Dit evenement dient als de katalysator voor het daaropvolgende conflict. Het script toont de begrafenis van de keizer in een mystieke setting, waar de overleden keizer Duke Leto Atreides aangeeft als de nieuwe heerser van Arrakis. Dit vormt het toneel voor de confrontatie met Baron Harkonnen, die voorstelt dat de kruidenproductie van Arrakis deelt - een voorstel dat de hertog afwijst. Een opvallende gelijkenis met Lynch's Dune verschijnt hier: de iconische lijn van de baron, "hij die het kruidenbesturing het universum bestuurt", is bijna letterlijk in het script van Wurlitzer.
The Guild Navigator en Arrakis
Het script toont de Guild Navigator als een bizar, kruiden-mutte wezen, voorafschaduwing van elementen uit latere boeken. De aankomst van de Atreides -familie op Arrakis wordt gepresenteerd met een middeleeuwse esthetiek, die de nadruk legt op zwaarden, feodale gebruiken en klassenverschillen. De ecologische impact van kruidenwinning wordt benadrukt door verschillende scènes, waaronder een grimmige weergave van het verwoeste landschap van de planeet. Het script bevat ook een gedenkwaardig bargevecht in Arakeen, waar Paul en Duncan Stilgar, de Fremen -leider, tegenkomen.
Intense woestijn ontsnapping en fremen ontmoeting
De ontsnapping van Paul en Jessica in de woestijn is beladen met gevaar. Hun vlucht is intens en culminerend in een crash-landing. Het script portretteert levendig hun strijd om te overleven, hun ontmoeting met de Fremen en het duel van Paul met Jamis. In tegenstelling tot het boek en de film van Lynch, Gidides Paul in Combat. Het script beschikt ook over een uniek water van levensceremonie, met een mix van mystieke en erotische elementen. Het script wordt afgesloten met de acceptatie van Paul en Jessica in de Fremen -stam, waardoor het toneel is voor de komende gebeurtenissen.
Een andere Paul, een andere duin
Het script van Wurlitzer presenteert een meer meedogenloze en ambitieuze Paul, ver verwijderd van de terughoudende held die in andere aanpassingen wordt afgebeeld. De focus van het script op ecologische verwoesting en politieke intriges biedt een uniek perspectief op het werk van Herbert. De donkere toon en de gewelddadige scènes van het script verschillen aanzienlijk van de interpretaties van Lynch en Villeneuve.
De erfenis van een verloren visie
Scott's Lost Dune biedt een fascinerende blik op een alternatieve aanpassing. Hoewel het misschien niet alle fans heeft tevreden, bieden de unieke benadering van het bronmateriaal en zijn focus op ecologische en politieke thema's een dwingend contrapunt voor bestaande versies. De gedurfde keuzes van het script en de duidelijke visuele stijl weerspiegelen Scott's kenmerkende filmische visie. Misschien zal een andere filmmaker in de toekomst deze verloren visie opnieuw bezoeken en een nieuw perspectief bieden op het blijvende meesterwerk van Herbert.
