De blijvende erfenis van Doom is onlosmakelijk verbonden met de evolutie van metalmuziek. Uit zijn Thrash Metal Origins hebben de soundtracks van de franchise zijn gameplay -innovaties weerspiegeld gedurende drie decennia. De viscerale beelden en meedogenloze actie hebben altijd een perfecte tegenhanger gevonden in de agressieve energie van verschillende metalen subgenres.
De originele ondergang uit 1993, sterk beïnvloed door banden als Pantera en Alice in Chains, toonde een rij -thrashmetaalscore. Tracks als "Untitled" (E3M1: Hell Keep) zelfs zwaar geleend van "Mouth of War" van Pantera. De compositie van Bobby Prince legde perfect de snelle, brute gameplay vast, een tijdloze combinatie die de vroege identiteit van de serie definieerde.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
6 afbeeldingen
Doom 3 (2004), een vertrek naar overlevingshorror, eiste een ander sonisch landschap. Hoewel de betrokkenheid van Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen, hebben Chris Vrenna en Clint Walsh uiteindelijk een soundtrack gemaakt die doet denken aan Tool's lateralus , die de langzamere, meer sfeervolle stijl van de game weerspiegelt. Hoewel een commercieel succes, wordt het ontwerp van Doom 3 nu gezien als een uitbijter in de franchise.
De reboot van 2016 markeerde een triomfantelijke terugkeer naar vorm. De door Djent beïnvloede score van Mick Gordon, een krachtpatser van sub-bas en witte ruis, vulde perfect het hectische tempo van de game aan. Tracks als "BFG Division" werden onmiddellijk iconisch en overtroffen aantoonbaar de impact van de originele soundtrack.
Doom Eternal (2020), hoewel ook met Gordons werk, zag een meer samenwerkingsbenadering, wat resulteerde in een metaalcore-geïnfuseerde soundtrack die, hoewel nog steeds zwaar, iets minder rauw voelde dan zijn voorganger. Dit weerspiegelde de opname door de game van meer platform- en puzzelelementen.
DOOM: The Dark Ages presenteert een fascinerende evolutie. Vroege previews suggereren een soundtrack die wordt beïnvloed door zowel klassieke als moderne metal, die de mix van klassieke Doom Combat van de game weerspiegelt met nieuwe, grotere mechanica. Het langzamere, meer opzettelijke tempo verwijst naar een soundtrack die zowel brutaal zwaar als dynamisch veelzijdig is, met elementen die doen denken aan de seismische storingen van Knocked Loose en de hectische energie van Thrash Metal.
De uitgebreide gevecht van de donkere eeuwen, met mechs en monsterlijke wezens, suggereert een soundtrack die overeenkomt met de ambitie van de game. Deze evolutie loopt parallel met de experimenten van Modern Metal en combineert diverse invloeden om een unieke sonische identiteit te creëren. The Dark Ages belooft een spannende combinatie van klassieke Doom -actie en innovatieve gameplay, met een soundtrack die klaar is om een ander metal meesterwerk te worden.
