Toen Bethesda eerder deze week de geremasterde versie van Oblivion onthulde, was ik verbaasd. De reis van 2006 door Tamriel, ooit gekenmerkt door zijn eigenzinnige, met aardappelgezicht en wazige landschappen met lage resolutie, is nu omgezet in het meest visueel verbluffende Elder Scrolls-spel tot nu toe. Mijn ervaringen uit het verleden met HD -remasters zoals Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered hadden een lage balk gelegd, met nauwelijks merkbare upgrades van hun Xbox 360 -oorsprong. Maar het zien van de keizerlijke stad die ik bijna twee decennia geleden verkende, bracht tot leven met Unreal Engine 5 en Ray Tracing was een adembenemende openbaring. Naast de afbeeldingen beschikt de game over verbeterde gevechtsmechanica, vernieuwde RPG -systemen en een groot aantal andere verbeteringen. Dit bracht me ertoe af te vragen of Bethesda en ontwikkelaar Virtuo's hun project verkeerd hadden gemerkt. Moet het niet de vergetelheid * opnieuw worden genoemd * in plaats van geremasterd?
Het lijkt erop dat ik niet de enige was die hierover nadenkt. Veel fans hebben het een remake bestempeld, en zelfs Bruce Nesmith, een senior game -ontwerper op de originele Oblivion, merkte op: "Ik weet niet zeker dat [het woord] remaster het eigenlijk recht doet." Aanvankelijk sceptisch, nam mijn twijfels af na enkele uren gameplay. Ondanks zijn remake-achtige uiterlijk, behoudt Oblivion Remastered het kerngevoel van een remaster.
De reden dat Oblivion eruit ziet als een remake is eenvoudig: Virtuo's hebben een uitgebreide revisie ondernomen, waarbij "elk actief helemaal opnieuw" wordt herbergd. Visueel is alles op het scherm nieuw, van bomen en zwaarden tot afbrokkelende kastelen, in lijn met moderne grafische normen. De texturen zijn voortreffelijk, de verlichting is verbluffend en een nieuw fysica -systeem zorgt voor realistische interacties met de omgeving. Hoewel de NPC's vertrouwd blijven, is elk model opnieuw gemaakt. Dit ambitieuze project is niet bedoeld om er gewoon "zoals je je aan herinnert" uit te zien, maar streeft ernaar om te voldoen aan de hoge visuele normen van 2025. Als ik deze versie voor de geruchten van de remaster was tegengekomen, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6.
De verbeteringen gaan echter verder dan visuals. Gevecht is aanzienlijk verbeterd, waardoor Swordplay aantrekkelijker is dan ooit. De derde persoon camera functioneert nu effectief met de toevoeging van een reticule. Alle menu's, inclusief de Quest Journal, Dialogue en Minigames zoals Lockpicking en Persuasion, hebben interface -updates ontvangen. Het oorspronkelijke nivelleringssysteem is vervangen door een meer intuïtieve hybride van de oblivion en de systemen van Skyrim, en Sprinting is eindelijk toegevoegd. Met zulke uitgebreide upgrades zou men kunnen beweren dat we zijn overgestoken naar remake -territorium.
De industrie mist duidelijke definities voor remakes en remasters en gebruikt deze termen vaak losjes. Rockstar's "definitieve editie" remasters van de Grand Theft Auto-trilogie behouden bijvoorbeeld hun blocky PlayStation 2-Aer-verschijning met alleen verouderde texturen en moderne verlichting. De crash Bandicoot N. Sane Trilogy, ook wel een remaster genoemd, heeft daarentegen geheel nieuwe activa en ziet eruit als een moderne game. De term "remake" wordt nog dubbelzinniger met projecten zoals Bluepoint's Shadow of the Colossus and Demon's Souls, die vanaf de grond worden herbouwd maar toch trouw blijven aan de originelen, en Resident Evil 2, die de gameplay opnieuw ontwerpt met behoud van de oorspronkelijke structuur. Final Fantasy 7 remake en wedergeboorte gaan verder, reviseren ontwerp, script en verhaal. Ondanks deze verschillen worden ze allemaal beschouwd als remakes.
Traditioneel werden games helemaal opnieuw opgebouwd in een moderne motor geëtiketteerde remakes, terwijl remasters beperkte upgrades in de originele technologie betroffen. Dit onderscheid wordt verouderd. Een meer passende definitie van vandaag kan zijn dat remasters grafische revisie bieden met behoud van het ontwerp van de originele game, met kleine kwaliteit van leven. Remakes, aan de andere kant, herontwerp games vanaf de grond en bieden nieuwe opname op oude ideeën. Volgens deze definitie kunnen projecten zoals Demon's Souls en Metal Gear Solid: Delta opnieuw worden geclassificeerd als remasters en "remake" gereserveerd voor games die echt innoveren op hun voorgangers.
Dus, is deze nieuwe versie van Oblivion een remake of een remaster? Nadat het antwoord is gespeeld, is het antwoord duidelijk: het wordt toepasselijk de genaamd Oblivion Remastered. Hoewel het nieuwe activa en Unreal Engine 5 Ray Tracing heeft, behoudt het de kernmechanica en het gevoel van het origineel. Zoals Bethesda uitlegde: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen."
De kenmerken van de game uit de vroege jaren 2000 zijn duidelijk in zijn laadschermen, de eigenzinnige overtuiging -minigame, simplistische stadsontwerpen, NPC -gedrag en gevechtsmechanica. Zelfs met belangrijke upgrades blijft het gevecht enigszins los en onhandig, en het spel behoudt zijn originele bugs en glitches, waarbij hij zijn eigenzinnige charme behoudt.
Recente games zoals Obsidian's Avowed Showcase moderne vooruitgang in gameplay en verkenning, waardoor de functies van Oblivion Remastered worden gedateerd door vergelijking. Toch blijft de magie van de wereld van Oblivion levendig, met zijn uitgestrekte velden en talloze mysteries. De ambitieuze elementen, zoals dynamische kabouteroorlogen en boeiende queststructuren, houden goed vast tegen nieuwere titels. De nadruk van het spel op de vrijheid van speler voelt verfrissend in een tijdperk waarin veel spellen spelers beter begeleiden. De dialoog, systeeminterconnectiviteit en niveauontwerp zijn echter onmiskenbaar verouderd. Een remake zou deze aspecten reviseren, maar Oblivion Remastered gaat over het herbeleven van de oorspronkelijke ervaring, vandaar de juiste term: geremastered.
Antwoord.Videogames lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes volledig nieuwe producties, terwijl remasters bestaande films verbeteren om te voldoen aan de moderne kwaliteitsnormen. Maar zelfs met 4K -restauraties blijven klassieke films zoals Jaws en The Godfather producten van hun tijd. Evenzo duwt Oblivion de visuele kwaliteit tot zijn grenzen door zijn "buitenkant" in een nieuwe motor opnieuw te creëren, maar eronder is het nog steeds een product van de jaren 2000. Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, beschreef het toepasselijk tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en onwerkelijke 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers al bijna 20 jaar van houden."
Oblivion Remastered voldoet aan zijn naam en stelt een hoge standaard voor remasters in de AAA -gamingindustrie. Het zou de benchmark moeten zijn voor projecten zoals Mass Effect Legendary Edition en Grand Theft Auto: The Trilogy. In tegenstelling tot die, is Oblivion Remastered geen cynische cashgreep, maar een werk van liefde die eruit ziet als een remake, maar ook als een remaster speelt, ter ere van het originele spel terwijl het in het moderne tijdperk brengt.
